Eindelijk, in ieder geval voor even, iets positiefs na bijna een jaar met beperkingen.
Een gevoel van vrijheid. Zo moet het voor velen aanvoelen. De schaatsen worden uit het vet gehaald en geslepen. Via de radio hoor ik dat er een run is op nieuwe schaatsen. Het lijkt erop dat velen, die eigenlijk niet gedacht hadden ooit nog te gaan schaatsen, deze mogelijkheid aangrijpen om vrijheid en ruimte te ervaren. Terwijl ik deze bijdrage schrijf, ligt er al wel sneeuw maar nog geen ijs. Niets wordt aan het toeval overgelaten voor een mooie ijsvloer: sinds maandag geldt er een vaarverbod voor de Vecht en Smal Weesp.
Via WhatsApp komt een foto binnen van mijn twee kleindochters met een slee in de sneeuw. “Hoe oud is de slee eigenlijk?”, vraagt mijn dochter. Het is dezelfde slee als waarop zij vroeger zat. De fotoboeken tonen snel aan dat deze zeker veertig jaar oud is. Al snel worden ook andere foto’s uit die tijd digitaal uitgewisseld, tot vreugde van de kleindochters. Wat heerlijk, we hebben bijna allemaal een moment van afleiding. Het plezier dat dit winterse weer met zich meebrengt, gun ik iedereen. Maar ook in deze omstandigheden is de boodschap dat het coronavirus onder ons blijft. Er zijn geen toertochten en geen schaatswedstrijden. Individueel, met één vriend of vriendin of met gezinsleden het ijs op, met aandacht voor de onderlinge afstand, is natuurlijk prima. Veel winterpret!
Bas Jan van Bochove, burgemeester
